Czasy gramatyczne w angielskim to zagadnienie, które wydaje się prawdziwym wyzwaniem dla osób uczących się tego języka. Dzieje się tak głównie ze względu na imponującą ilość czasów w języku angielskim oraz fakt, że niektóre z nich nie mają bezpośredniego odpowiednika w języku polskim. Na naszej stronie znajdziesz dokładne informacje o budowie i zastosowaniu każdego z nich. Poniżej zamieściliśmy także zestawienie podstawowych informacji na temat czasów języka angielskiego.
W języku angielskim istnieje 12 czasów gramatycznych. Poznaj wszystkie czasy w języku angielskim:
Sprawdź ćwiczenia z czasów w języku angielskim
Jak widzisz, podział czasów w języku angielskim jest całkiem logiczny. Nazwa każdego czasu rozpoczyna się od określenia, czy dotyczy on teraźniejszości (Present), przeszłości (Past), czy też przyszłości (Future). Każdy z nich dzieli się następnie na typ Simple (prosty) i Continuous (ciągły). Czasy typu Simple najczęściej odpowiadają polskiemu trybowi dokonanemu (np. “przeczytać”), a czasy typu Continuous - trybowi niedokonanemu (np. “czytać”).
Czasy typu Perfect i Perfect Continuous nie posiadają polskich odpowiedników i do każdego z nich należy podejść indywidualnie. Generalnie, czasy typu Perfect Continuous podkreślają, jak długo trwa/trwała/będzie trwała dana czynność, natomiast czasy typu Perfect skupiają się na informacji o zakończeniu czynności, jej powtarzalności lub ile razy wydarzyła/wydarzy się.
Jeszcze w XVI wieku rozróżniano tylko trzy czasy w języku angielskim - przeszły, przyszły i teraźniejszy. Na początku XIX wieku językoznawcy mówili już o sześciu, a niecały wiek później, oficjalnie zaczęto uznawać 12 czasów i tak już pozostało. Różnice te nie miały związku z jakimiś dużymi zmianami, które zachodziły w samym angielskim, ale raczej z coraz dokładniejszym zgłębianiem i opisywaniem gramatyki tego języka.
Najważniejsze informacje na temat każdego z czasów gramatycznych;
- budowa: podmiot + to be (am/is/are) + czasownik+ing
- zastosowanie: czynność odbywająca się w chwili mówienia, czynności tymczasowe, plany na najbliższą, określoną przyszłość, zmieniające się sytuacje, czynności powtarzalne, które nas irytują.
- budowa: podmiot + czasownik (w 3 os. l. poj. z końcówką -(e)s), pytania i przeczenia tworzone są za pomocą operatora do i does (3 os. l.poj.)
- zastosowanie: czynności powtarzalne, nawyki, sytuacje stałe i zawsze prawdziwe, czynności i stany wyrażone czasownikami statycznymi.
- budowa: podmiot + have/has + czasownik w III formie/końcówka -ed
- zastosowanie: czynności, które wydarzyły się w przeszłości, a ich skutki widoczne są obecnie, czynności i stany, które rozpoczęły się w przeszłości i wciąż trwają, doświadczenia i osiągnięcia osób żyjących oraz kiedy mówimy o niezakończonym okresie czasu.
- budowa: podmiot + have been/has been + czasownik+ing
- zastosowanie: czynności, które zaczęły się w przeszłości i wciąż trwają, czynności, które wydarzyły się dopiero co, przed chwilą, a ich skutki są widoczne w chwili mówienia.
- budowa: podmiot + czasownik w II formie/końcówka -ed, pytania i przeczenia tworzymy za pomocą operatora did (didn’t)
- zastosowanie: czynności rozpoczęte i zakończone w przeszłości, nawyki i czynności powtarzalne w przeszłości, sytuacje stałe w przeszłości.
- budowa: podmiot + was/were + czasownik+ing
- zastosowanie: czynność wykonywana w określonym momencie w przeszłości, dwie lub więcej czynności odbywających się jednocześnie w przeszłości.
- budowa: podmiot + had + czasownik III forma/końcówka -ed
- zastosowanie: czas zaprzeszły, wyraża czynność, która wydarzyła się przed określonym punktem w czasie w przeszłości lub stan, który rozpoczął się i trwał przed określonym punktem w czasie w przeszłości.
- budowa: podmiot + had been + czasownik+ing
- zastosowanie: czynność “zaprzeszła” która trwała przez jakiś czas, zanim wydarzyła się inna czynność w przeszłości.
- budowa: podmiot + will + czasownik w formie podstawowej
- zastosowanie: decyzje podjęte w chwili mówienia, przewidywania na przyszłość, obietnice, groźby, prośby w formie pytań.
- budowa: podmiot + will be + czasownik+ing
- zastosowanie: czynność, która będzie odbywać się w określonym momencie w przyszłości, przypuszczenia dotyczące chwili obecnej, uprzejme pytania.
- budowa: podmiot + will have + czasownik III forma/końcówka -ed
- zastosowanie: czynność, która w określonym momencie w przyszłości będzie zakończona, stany, które będą trwały przez jakiś czas w danym momencie w przyszłości, przypuszczenia, że dana czynność została już wykonana.
- budowa: podmiot + will have been + czasownik+ing
- zastosowanie: czynność, która w określonym momencie w przyszłości będzie trwała od jakiegoś czasu, podajemy jaki okres czasu upłynie od momentu rozpoczęcia tej czynności.
<< Gramatyka języka angielskiego
<< Ćwiczenia z języka angielskiego
<< Czasowniki nieregularne w języku angielskim
Angielski Online
