Angielskie auxiliary verbs, nazywane w języku polskim czasownikami posiłkowymi, są niezbędne do zbudowania poprawnego zdania w większości angielskich czasów. Zdarza się, że osoby uczące się, nie do końca rozumieją, jak należy ich używać. Wyjaśniamy to dokładnie w tekście poniżej.
Czasowniki posiłkowe pełnią w zdaniu funkcję operatorów. Są niezbędne do zbudowania zdań przeczących i pytań (we wszystkich czasach gramatycznych) oraz twierdzeń w 10 z 12 czasów (wyjątek stanowią czasy Present Simple i Past Simple). W większości przypadków to właśnie w tych niepozornych słówkach zawarte są najważniejsze informacje - czas, liczba, osoba i rodzaj zdania.
W języku angielskim występują trzy czasowniki posiłkowe - have, be oraz do. W czasach przyszłych funkcję operatora spełnia will, które jest dla Polaków nieco kłopotliwe w tłumaczeniu, ponieważ jest tzw. słowem funkcyjnym, czyli niesie ważne informacje gramatyczne, lecz nie posiada znaczenia leksykalnego - nie da się go przetłumaczyć.
Należy pamiętać, że w roli czasowników pomocniczych, have, be oraz do także tracą swoje znaczenie leksykalne. Nie mają wtedy nic wspólnego z mieć, być i robić. Jest to szczególnie ważne, kiedy występują podwójnie w jednym zdaniu - jako operator i jako zwykły czasownik. Oto kilka przykładów:
What do you do? - Co robisz? Czym się zajmujesz?
You are being very impolite! - Jesteś w tej chwili bardzo nieuprzejmy!
Sarah has had this car for over a year. - Sarah ma ten samochód od ponad roku.
Czasownik have jest operatorem w następujących czasach:
I have never been to China. - Nie byłem nigdy w Chinach.
Has she read that book yet? - Czy ona przeczytała już tę książkę?
We haven’t seen Peter for a long time. - Nie widzieliśmy Petera od dłuższego czasu.
I have been working since morning. - Pracuję od rana.
Have you been running? - Czy ty biegałeś?
Tom hasn’t been sleeping well recently. - Tom nie sypia ostatnio dobrze.
Our company had sold thousands of copies by the end of the year. - Nasza firma sprzedała tysiące egzemplarzy przed końcem roku.
Why had she been so nervous before the journey? - Dlaczego ona była taka nerwowa przed podróżą?
I hadn’t had a chance to talk to her before she left. - Nie miałem okazji porozmawiać z nią, zanim wyszła.
My parents had been driving for two hours when their car broke down. - Moi rodzice jechali od dwóch godzin, kiedy zepsuł się ich samochód.
What had you been doing before we arrived? - Co robiłeś, zanim przyjechaliśmy?
I hadn’t been sleeping for more than an hour when a terrible noise woke me up. - Nie spałam dłużej niż godzinę, kiedy obudził mnie okropny hałas.
I will have known him for ten years soon. - Wkrótce minie dziesięć lat, od kiedy go znam.
How long will the children have been sleeping when we come? - Od jak dawna dzieci będą spały w momencie, kiedy przyjdziemy?
They won’t have finished the exam yet. - Oni nie skończyli jeszcze egzaminu.
Zwróć uwagę, że przeczenia z operatorem have są zawsze tworzone poprzez dodanie do niego słówka not i utworzenie formy haven’t, hasn’t lub hadn’t. Pytania budujemy przez inwersję - have zamieniamy miejscami z podmiotem zdania.
Czasownik be pełni funkcję operatora w następujących czasach:
I am talking to you. - Mówię do Ciebie.
What are the children doing? - Co robią dzieci?
It isn’t raining anymore. - Już nie pada.
My wife was reading a book when I came back home. - Moja żona czytała książkę, kiedy wróciłem do domu.
What were you doing yesterday at three pm? - Co robił Pan wczoraj o trzeciej po południu?
He wasn’t driving fast when the accident happened. - On nie jechał szybko, kiedy wydarzył się wypadek.
We will be flying to Rome at this time tomorrow. - Jutro o tej godzinie będziemy lecieć do Rzymu.
What will she be doing tonight? - Co ona będzie robić dziś wieczorem?
They won’t be coming back home yet. - On nie wracają jeszcze do domu.
Przeczenia z czasownikiem posiłkowym be tworzy się poprzez dodanie do niego słówka not. Powstaje wtedy jedna za następujących form: I’m not, aren’t, isn’t wasn’t lub weren’t. Pytania, podobnie jak w przypadku have, tworzone są przez inwersję.
Do jako czasownik posiłkowy występuje tylko w dwóch czasach gramatycznych i - co odróżnia go od be i have - jedynie w zdaniach przeczących i pytaniach. W zdaniach twierdzących operator do jest zbędny, z wyjątkiem sytuacji, kiedy stosujemy zabieg emfazy (podkreślenia znaczenia czasownika), co zdarza się jednak raczej rzadko.
I don’t speak Spanish. - Nie mówię po hiszpańsku.
My mum doesn’t like cats. - Moja mam nie lubi kotów.
Where do they live? - Gdzie oni mieszkają?
What does he want? - Czego on chce?
His grandparents didn’t come from England. - Jego dziadkowie nie pochodzili z Anglii.
I didn’t have a dog when I was a child. - Nie miałem psa, kiedy byłam dzieckiem.
Where did you go to school? - Gdzie chodziłeś do szkoły?
How did he do that? - Jak on to zrobił?
Pytania i przeczenia z operatorem do tworzymy poprzez dodanie go w odpowiednim miejscu zdania. W przypadku przeczeń don’t/doesn’t/didn’t należy umieścić przed czasownikiem (dokładnie, jak polskie “nie”). W pytaniach do/does/did stawiamy przed podmiotem. Pamiętaj, że kiedy w zdaniu pojawia się does/doesn’t lub did/didn’t, czasownik przyjmuje formę podstawową!
Zachęcamy do przeczytania innych artykułów na naszej stronie. Znajdziesz w nich przydatne informacje na temat gramatyki angielskiej, które pozwolą Ci usystematyzować i rozwinąć wiedzę dotyczącą interesujących Cię zagadnień.