Phrasal verbs są bardzo często używane
Pierwszą rzeczą, jaką powinieneś sobie uświadomić jest fakt, że Brytyjczycy, Amerykanie i inni rodzimi użytkownicy języka angielskiego stosują phrasal verbs niemal bezustannie i wręcz nieświadomie. Jeśli słuchasz wypowiedzi native speakera, rozumiesz każde słowo ale nie sens tego, co mówi, to prawdopodobnie problemem są właśnie one.
Phrasal verbs używane są w języku formalnym i nieformalnym. Bardzo często można spotkać się z opinią, że czasowniki złożone są charakterystyczne dla nieformalnej odmiany języka angielskiego. W rzeczywistości sprawa jest nieco bardziej złożona. To prawda, że w przypadku większości phrasal verbs istnieją wyrażenia, którymi można je zastąpić, i które mają wydźwięk bardziej formalny. Przykładem może być set up, zamiast którego można użyć słówka implement, lub sort out i jego synonim arrange.
Przyczyną tego jest fakt, że przez stulecia język angielski pozostawał pod wpływem i był kształtowany przez inne języki, które pozostawiły swój trwały ślad. Wyrazy pochodzenia łacińskiego, francuskiego czy włoskiego chętniej i częściej stosowane były przez wyższe sfery. Obecnie środowiska naukowe czy polityczne także chętniej się nimi posiłkują, natomiast w sytuacjach codziennych użycie phrasal verbs zdecydowanie przeważa. Innymi słowy, jeśli przemawiasz na konferencji lub piszesz pracę dyplomową w języku angielskim, powinieneś sięgnąć po słownictwo bardziej formalne. Jednak, jeśli dokładnie na ten sam temat rozmawiasz z kolegami z pracy lub uczelni, a nawet w dajesz wykład - nie unikniesz używania phrasal verbs.
Czasowniki przechodnie vs. czasowniki nieprzechodnie
Mimo przerażającego nagłówka, to wcale nie jest skomplikowane. Poznając nowy czasownik złożony warto wiedzieć, do której grupy się on zalicza.
W skrócie, czasowniki przechodnie to takie, które potrzebują dopełnienia, a nieprzechodnie - nie. Za przykład może posłużyć czasownik break up with (zerwać z kimś) - bez dopełnienia traci on sens, zdanie I broke up with nie przekazuje tak naprawdę nic, potrzebna jest informacja zawarta w dopełnieniu - z kim?
I broke up with my boyfriend. - to brzmi już zdecydowanie lepiej (no, może nie dla byłego chłopaka osoby, która wypowiada takie zdanie;).
Przykładem czasownika nieprzechodniego może być wake up. W tym przypadku wystarczy sam podmiot, zdanie jest kompletne bez dopełnienia: I woke up. Tego typu zdania może dalej rozwijać dodając okoliczniki czasu, miejsca, sposobu itd, jednak nie występuje w nich dopełnienia.
Najskuteczniejszą metodą nauki nowych phrasal verbs jest nauka w kontekście, czyli w pełnym zdaniu.
Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej na temat phrasal verbs i poćwiczyć ich użycie, wybierz się na zajęcia “Phrasal Verbs Club” w twojej szkole Speak Up!
Potrzebujesz lepiej znać angielski?
Chcesz dodatkowych wskazówek?
Dowiedz się jak uczymy i pobierz e-booka
ENGLISH VERSION
Phrasal verbs - why you should learn them.
Phrasal verbs can be a real nightmare for English learners. They tend to be tricky and illogical. However, you can’t escape from them. Everyday, informal language used by native speakers, in lyrics, dialogues in movies or any pieces of text in social media are full of them. In other words - if you don’t know phrasal verbs, you can’t really speak English. We will try to make them a bit more “friendly” today.
Phrasal verbs are frequently used
The first thing you need to realise is that the British, the American and other native speakers of English use phrasal verbs all the time and without giving much thought to it. If you are listening to one of them, you understand every single word but still can’t grasp the meaning of them put together, most probably it’s because of the phrasal verbs used.
Phrasal verbs are used in both formal and informal language. It is a common opinion that they are more typical of informal speech. As a matter of fact, it is a bit more complex. That’s true that in case of many phrasal verbs there are other words and expressions that can be used instead and sound more formal. One example might be set up = implement or sort out = arrange.
The reason for this situation is the fact that for centuries English was influenced by other languages and they left their marks. Words of Latin, French or Italian roots were more often and eagerly used by the upper-class. Nowadays, the world of science and politics also utilizes them more commonly whereas phrasal verbs dominate everyday communication. To put it differently - if you give a speech at a conference or write your diploma work in English, you will want to use the formal equivalents. However, if you discuss exactly the same topic with your colleague or friend or even give a lecture to your regular students in college - you will not avoid phrasal verbs.
Transitive vs. intransitive phrasal verbs
Even though it might seem scary, it is not that complicated. When you learn a new phrasal verb, it might be handy to know if it is transitive or intransitive.
In short, transitive verbs are those that need an object to complete them, intransitive verbs, on the other hand, are completely fine by themselves. Let’s have a look at break up with - it makes no sense without an object, a sentence like I broke up with - doesn’t really tell us anything, we need a further piece of information - with whom?
I broke up with my boyfriend . - That sounds much better (well, maybe not for the ex-boyfriend in the sentence;).
An example of an intransitive verb might be wake up. In this case subject is enough, the sentence is complete without an object: I woke up. A sentence of this kind can be further developed by adding adverbials of time, place manner etc., however, an object is not needed here.
The best and most efficient way of learning phrasal verbs is definitely in context - try to learn the whole sentence rather than the verb itself.
If you’d like to learn more about phrasal verbs and practise using them, make sure to book a “Phrasal Verb Club” in your Speak Up School!
